Reizen in Japan

Vandaag zijn we dus van het beruchte stationnetje naar Nagasaki gereisd. Zoals afgesproken stond er om 10 uur een taxi voor ons klaar. Na het uitchecken hebben we ons weg laten brengen om vervolgens nog even op de trein te moeten wachten. Waar we in Nederland geïrriteerd of sacherijnig zouden worden van al dat wachten, zitten we hier gewoon te genieten van de omgeving, kijken we naar de mensen en bedenken we ons hoe bijzonder het is om deze reis te maken. Het is moeilijk uit te leggen… Japan voelt eigenlijk niet als heel ver weg van thuis. Alles is gewoon goed geregeld, de treinen gaan ook precies op tijd zoals we van tevoren al zo vaak gelezen hadden. De mensen zijn heel erg vriendelijk en behulpzaam. En ondanks dat we de taal echt voor geen meter kunt volgen, komen we overal gewoon wel uit! Door gebaren, onze taal/reisgids en de cijfers die wel gewoon gebruikt worden zoals wij dat kennen.

Het reizen gaat daarom dus ook zo lekker (denken wij!). Heel veel bestemmingen of treinen hebben ergens ook een cijfer in de bewijzering staan. Daarnaast staat de tijd vaak ook wel beschreven, dus als we de plaatsnaam niet kunnen lezen op de borden dan weten dat we kunnen vertrouwen op de tijd. We hebben voor het plannen van de treinroutes een app gedownload zodat we ook precies weten wanneer we op welke tijd waar moeten zijn om over te stappen of op onze bestemming te arriveren.

Vandaag maakten we het nog mee dat we op het perron aankomen, een beetje zoekende natuurlijk naar de juiste trein, en een mevrouw roept ons na (in het Engels zelfs!!!) waar we naar toe moeten en of ze kan helpen. Ze wist het zelf blijkbaar toch ook niet zo goed dus schreeuwde ze even naar de overkant (daar stond toevallig een machinist) om te checken waar ze ons naar toe moest verwijzen. Kun je het je al voorstellen??? Haha wij vonden het in ieder geval wel grappig! :)

Rond 15.15u waren we in het hotel aangekomen. Tegenover het station, ideaal!! De kamer is deze keer net zo knus als in Hiroshima (het hotel hier in Nagasaki is ook van dezelfde keten), maar alles zit er in en wij hoeven hier toch alleen maar te slapen! Ontbijt hebben we deze keer ook niet inclusief dus halen het in de supermarkt! Dat gaat overigens ook prima! Wel even goed kijken en zoeken naar de juiste producten, maar ook dat is dan weer een avontuur (het moet toch nog een beetje voelen alsof we heel ver weg van thuis zijn ;) haha).

We zijn om 16u weer in de trein gestapt om het atoombom museum van Nagasaki te bewonderen. Het verhaal speelt zich natuurlijk af in deze stad, maar veel informatie kwam overeen met het museum in Hiroshima. Het verschil zit hem in de verschillende bommen. In Hiroshima zat er uranium in en in Nagasaki plutonium. Het effect was echter hetzelfde… Gruwelijk! Het blijft een heftig en onwerkelijk verhaal!! Na het museum hebben we nog even rond gewandeld in (eveneens) het vredespark. In Nagasaki hebben ze er een groot standbeeld, een fontein en een herdenkingspaal bij het hypocentrum staan.

Tot slot moesten we natuurlijk ook nog wat eten. We hebben nog getwijfeld, gaan we voor een veilig, westers of een spannend, Japans restaurant waar we niet zeker weten wat we te eten krijgen. We zijn gegaan voor het spannende. Gelukkig is het goed uitgepakt! We hebben weer erg goed gegeten, een soort van tapas! Nu zaten we echter niet gewoon op een stoel maar in een kuil! We werden naar onze tafel gewezen en mochten plaats nemen… Maar euh ja…. Hoe doen we dat dan? Ik ging al met mijn slippers klimmen, maar dat was niet de bedoeling!!! Dom, Japanners hebben voor binnen en buiten huis apart schoeisel, waarom denk ik nou met mijn slippers (waar ik ook mee buiten op straat heb gelopen) zomaar hier op te gaan klimmen!?!? Dus slippers en schoenen uit en opnieuw in de kuil kruipen. Dat was wel even vreemd. Wat ook vreemd was, er werd gerookt in het restaurant! Buiten op straat zijn er speciale plekken aangewezen waar je mag roken, daar buiten hangen vaak stickers met niet-roken, maar in een restaurant mag het wel gewoon. Nou ja, so be it! Wij hebben er toch heerlijk gegeten!

En nu is het weer tijd om naar bed te gaan! Morgen gaan we verder de stad verkennen!

Welterusten en tot de volgende keer maar weer!!